LEGE HANDEN
Als je staat met lege handen
bij een grafje oh zo klein
als de tranen blijven stromen
zoveel verdriet en intense pijn.
Als niemand jouw handen kan vullen
omdat ze gebald vragen waarom
dan zijn daar Gods troostende Handen
kom maar bij Mij, ik begrijp het, kom….
Jouw tranen en de Mijne
ze mengen zich ineen
zo sla ik ook Mijn armen
om jou en je kindje heen.
In Liefde blijf je met haar verbonden
dat gaat nooit meer weg
tot Ik op die grote morgen
jouw kindje weer in je armen leg.
Tags: overlijden kindje, vroeggeboorte
This entry was posted
on zaterdag, oktober 9th, 2010 at 14:36 and is filed under Dicht bij God, GEDICHTEN Cobi, In het dal, Troost.
You can follow any responses to this entry through the RSS 2.0 feed.
Responses are currently closed, but you can trackback from your own site.
‘k wens deze ouders heel veel sterkte !
en in dit alles Gods nabijheid en Kracht toegebeden.
jullie ook veel sterkte hoor !
XXX
Janke
Mevrouw,
Dit gedicht heeft ons bijzonder geraakt! We hebben het doorgestuurd…
Erg bedankt voor het maken, heel erg mooi.
Groeten,
Lisanne